Eίναι μία χρόνια αυτοάνοση φλεγμονώδης νόσος, η οποία προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, δηλαδή τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό.
Συγκεκριμένα,η μυελίνη , δηλαδή το περίβλημα που προστατεύει τις νευρικές ίνες καταστρέφεται με αποτέλεσμα να διαταράσσεται η μετάδοση μηνυμάτων από τον εγκέφαλο προς το σώμα αλλά και το αντίστροφο.
Αφορά κυρίως νέα άτομα, ηλικίας 20-40 ετών, με τις γυναίκες να προσβάλλονται συχνότερα από τους άνδρες σε αναλογία 3:1.
Τα συμπτώματα της ασθένειας διαφέρουν ανάλογα με το μέρος του κεντρικού νευρικού συστήματος που επηρεάζεται.
Τα συνηθέστερα είναι:
- η μείωση της όρασης στο ένα μάτι
- η διπλωπία
- το μούδιασμα σε ένα ή περισσότερα άκρα του σώματος
- η αδυναμία σε ένα ή περισσότερα άκρα του σώματος
- η αστάθεια κατά το βάδισμα
Αναλόγως της πορείας της νόσου διακρίνονται 4 μορφές της νόσου.
Υποτροπιάζουσα ή διαλείπουσα μορφή
Αποτελεί την πιο συχνή μορφή της νόσου, με εναλλαγές περιόδων εξάρσεων και υφέσεων.
Δευτεροπαθώς προιούσα μορφή όπου το 50% περίπου των ασθενών με υποτροπιάζουσα μορφή θα μεταπέσει εντός 10ετίας, και χαρακτηρίζεται από υπολειμματικά συμπτώματα μετά από κάθε ώση.
Πρωτοπαθώς προιούσα μορφή που αφορά περίπου το 15% των περιστατικών και αφορά μία εξαρχής συνεχόμενη και αργή επιδείνωση των συμπτωμάτων.
Υποτροπιάζουσα προϊούσα μορφή, όπου παρατηρείται μια συνεχώς φθίνουσα πορεία, στην οποία επικάθονται και υποτροπές.
Η διάγνωση στηρίζεται στον συνδυασμό του ιστορικού, της κλινικής εξέτασης και διάφορων εξετάσεων, κεντρικό ρόλο στις οποίες έχει η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και νωτιαίου μυελού.
Η πρόγνωση της νόσου έχει αλλάξει σημαντικά προς το καλύτερο τα τελευταία χρόνια με την ανακάλυψη συνεχώς νέων αποτελεσματικών φαρμάκων .