Πονοκέφαλος (κεφαλαλγία) – οποιασδήποτε αιτιολογίας- είναι το πιο συχνό σύμπτωμα για το οποίο οι ασθενείς απευθύνονται σε νευρολόγο.
Συνήθως οι χρόνιες κεφαλαλγίες είναι πρωτοπαθείς -δηλαδή δεν ανευρίσκεται κάποιο αίτιο-και καλοήθεις. Τέτοιες είναι η Κεφαλαλγία τύπου τάσεως, η Ημικρανία, η Αθροιστική κεφαλαλγία, οι νευραλγίες των κρανιακών νεύρων (πχ Νευραλγία Τριδύμου).
Όμως, οι κεφαλαλγίες μπορεί να είναι δευτεροπαθείς, δηλαδή να οφείλονται σε άλλα αίτια, όπως ιγμορίτιδα, ενδοεγκεφαλική αιμορραγία, κρανιοεγκεφαλική κάκωση κτλ.
Η διάγνωση γίνεται με βάση το ιατρικό ιστορικό, τη νευρολογική εξέταση και τον εργαστηριακό/απεικονιστικό έλεγχο.
Είναι πολύ συνηθισμένο να ‘βαφτίζονται’ όλοι οι πονοκέφαλοι ημικρανίες , κάτι που μπορεί να αποδειχθεί επιζήμιο καθώς ο κάθε τύπος κεφαλαλγίας έχει διαφορετικό τρόπο αντιμετώπισης. Συνεπώς , τα φάρμακα για την ημικρανία δεν είναι αποτελεσματικά πχ στην κεφαλαλγία τύπου τάσεως και αντιστρόφως.
Υπάρχουν δυο κατηγορίες φαρμάκων:
- τα φάρμακα που λαμβάνονταιεπί πόνου και
- τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ως καθημερινήπροφυλακτική αγωγή ,
Πολύ σημαντικό είναι ο ασθενής να λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή, όταν χρειάζεται, κατά το δυνατόν στην έναρξη του πόνου!!
Πολύ χρήσιμο είναι επίσης το λεγόμενο Ημερολόγιο κεφαλαλγίας στο οποίο ο ασθενής καταγράφει το κάθε επεισόδιο κεφαλαλγίας καθώς και διάφορα στοιχεία όπως το πώς ξεκίνησε, πόσο διήρκησε, αν έλαβε παυσίπονο και τι ανταπόκριση είχε σε αυτό κ.ά.
Αυτό είναι ιδιαίτερα βοηθητικό προκειμένου να ληφθούν πιο σωστές θεραπευτικές αποφάσεις και ακόμα και να προληφθούν νέα επεισόδια αν αναγνωριστούν πυροδοτικά ερεθίσματα.